Βαγγέλης Καρατζάς: Παραιτούμαι από πρόεδρος του σωματείου γονέων και συγγενών παιδιών με αυτισμό και Asperger Κορινθίας με την ονομασία φάσμα
Σήμερα Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2020 παραιτούμαι από πρόεδρος το σωματείου γονέων και συγγενών παιδιών με αυτισμό και Asperger Κορινθίας με την ονομασία φάσμα. Παραιτούμαι επίσης από μέλος και δεν θέλω ουδεμία ανάμειξη του ονόματος μου με τις δραστηριότητες αυτού του σωματείου από τούδε και στο εξής. Εργάστηκα σκληρά, δημιούργησα αυτό το σωματείο, γνώρισα δεκάδες αξιόλογους γονείς και τα αξιολάτρευτα παιδιά τους.
Υπό την προεδρεία μου, το σωματείο έγινε γνωστό από άκρη σε άκρη στο νομό και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Απέκτησε στέγη, στην οποία με πολύ κόπο βάσανα και θυσίες και την εμπλοκή και την αρωγή ιδιωτών, φορέων, και του Ελληνικού στρατού και του τιμημένου Μηχανικού μας, έχουν προχωρήσει οι εργασίες ώστε να γίνει ένας ασφαλής και όμορφος χώρος για τα παιδιά μας.
Πραγματοποιήσαμε μία ομιλία για τον αυτισμό πριν γίνουμε σωματείο, τρεις ετήσιες ημερίδες μία ημερίδα για τα δικαιώματα των ΑΜΕΑ και των οικογενειών τους και μία διαδικτυακή ημερίδα. Παρότι λοιδορήθηκα και υπήρξαν αρνητικές αντιδράσεις, εμπνεύστηκα και δημιούργησα το πρόγραμμα κολύμβησης για τα παιδιά στο φάσμα του αυτισμού για πρώτη φορά στο νομό μας.
Εκπροσώπησα επάξια το σωματείο μας σε συναντήσεις με αυτοδιοικητικούς παράγοντες, βουλευτές, υπουργούς, ακόμα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μεταφέροντας τα αιτήματά μας χωρίς κομματισμούς και δεσμεύσεις. Με 100% προσωπική εργασία στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, και συνεχή παρουσία στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, υπό την προεδρία μου το σωματείο έκανε τη λέξη αυτισμός να ακούγεται συνέχεια και συνέχεια και συνέχεια στο νομό και στην πόλη μας. Σε μία πόλη πού στο θέμα της ενημέρωσης για τον αυτισμό είμαστε πάρα πολύ πίσω, που γνώρισα πάρα πολλούς γονείς που κρύβουν το πρόβλημά του παιδιού τους, που ελλοχεύει ο σκοταδισμός, ο μισαναπηρισμός και μερικές μεσαιωνικές αντιλήψεις και δεισιδαιμονίες.
Προσπαθήσαμε κάποιοι άνθρωποι και το καταφέραμε λίγο να σπάσει όλα αυτο. Όλα αυτά τα χρόνια δέχτηκα πιέσεις, εκβιασμούς, συκοφαντήση, πόλεμο, ύβρεις, απειλές και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα που το σωματείο είχε αποκτήσει έντονη παρουσία και δραστηριότητα. Καλώ όσους με απείλησαν να πραγματοποιήσουν τις απειλές τους ακόμα και όταν φύγω. Εγώ θα διαφυλάξω την αξιοπρέπεια, τη ψυχική και σωματική μου υγεία και θα απαλλαχθώ από την παρουσία των χειρότερων ανθρώπων που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Τα τρεισήμισι χρόνια που αφιέρωσα δεν πάνε χαμένα. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.
Παραδίδω κάτι ζωντανό, κάτι πού γεννήθηκε απ την οικογένειά μου. Θα συνεχίσω να μάχομαι για το παιδί μου και τα παιδιά σαν το παιδί μου. Είτε σαν ιδιώτης με τις μηδαμινές μου δυνάμεις είτε σαν μέλος ενός φορέα με καθαρούς και τίμιους ανθρώπους σε μία κοινή προσπάθεια. Ευχαριστώ τους λίγους ανθρώπους που στάθηκαν πλάι μου μέσα από το σωματείο και τους πάρα πολλούς ανθρώπους που στάθηκαν πλάι στο σωματείο, σε μένα, και στα παιδιά μας, τόσο από την κοινωνία την τοπική, όσο και πανελληνίως .
Η αγάπη για το παιδί μου είναι αυτό που θα με οδηγεί πάντα. Χαίρομαι που φεύγω μακριά από τη φαυλότητα, το μίσος, τον κομματισμό, τον παραλογισμό, τις κλίκες , τις παρεούλες και όλα αυτά τα αρρωστημένα με τα οποία παλεύω τους τελευταίους μήνες. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τη μητέρα του παιδιού μου, τη Βασιλική θεοδοσοπούλου, την Τάνια Καραλη, που αποχωρούμε όλοι για τους ίδιους λόγους και τους ανθρώπους που με βοήθησαν από Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Πύργο και Αθήνα καθώς και από όλα τα μέρη της Ελλάδας και ελπίζω να βρεθούμε μαζί σε κοινούς αγώνες για άλλη μία φορά.
Ευχαριστώ τους ανθρώπους στην πόλη και στο νομό που με βοήθησαν και με εξετίμησαν. Το πνευματικό μου κόπο και τις ατελείωτες ώρες εργασίας δεν τα χαρίζω σε κανέναν.
Συνεχίζω.
