Τα χωριά που θα δείτε – Στάσεις και επισκέψεις που δεν πρέπει να χάσετε – Η ιδανική επιλογή για χειμερινές εξορμήσεις
Θεωρείται, όχι άδικα, ένα από τα πιο όμορφα μέρη της Πελοποννήσου, δημιουργώντας τις συνθήκες για ένα ιδιαίτερο ταξίδι. Το όρος Μαίναλο στην Ορεινή Αρκαδία, χαρίζει αξέχαστες εικόνες στους επισκέπτες που θα βρεθούν στα αρχοντικά χωριά του. Η 1.981 μέτρων κορυφή του σκεπάζει σχεδόν ολόκληρο τον νομό Αρκαδίας μέσα από ένα τοπίο που ξεδιπλώνει βουνοκορφές, ποτάμια και φαράγγια. Η ψηλότερη κορυφή του είναι η Οστρακίνα, ενώ τα δυο ποτάμια του, ο Λούσιος και ο Ελισσών, καταλήγουν στον Αλφειό. Η μυθική αύρα του όρους είναι παντού παρούσα – στα νερά των ποταμιών του βούτηξε ο Δίας, στα ελατοδάση του κυνηγούσε η Άρτεμις και στα ξέφωτά του έστηναν χορό οι νύμφες. Στις ψηλές κορυφές του Μαινάλου, άλλωστε, γεννήθηκε και η λατρεία του τραγοπόδαρου θεού Πάνα. Η εύκολη πρόσβαση στο βουνό, μόλις 1,5 ώρα περίπου από την Αθήνα ανεβάζουν ακόμα περισσότερο τα πολλά προτερήματα αυτής της χειμερινής εξόρμησης.
Αρχοντικά, γραφικά, παραδοσιακά- αυτές είναι οι τρεις λέξεις που περιγράφουν απόλυτα τα χωριά που δεσπόζουν στο όρος Μαίναλο με το επιβλητικό ελατόδασος του. Η εγγύτητα του ενός χωριού με το άλλο τα κάνουν να δημιουργούν ένα πολύ δυνατό σετ χειμερινών διακοπών. Σε όποιο και αν μείνετε, η επίσκεψη στο διπλανό χωριό θα είναι…παιχνιδάκι. Η τριάδα λοιπόν των πιο γνωστών χωριών είναι η Στεμνίτσα, η Βυτίνα και η Δημητσάνα.
Δημητσάνα
Καρφιτσωμένη σε υψόμετρο 960 μέτρων πάνω από το φαράγγι του ποταμού Λούσιου. Και μόνο η θέα που προσφέρει το χωριό στον ποταμό και στο φαράγγι του κάνουν την επίσκεψη αλλά και τη διαμονή εδώ μια εμπειρία αξέχαστη. Λιθόστρωτα στενά δρομάκια και πετρόκτιστα σπίτια συνθέτουν το παζλ της βασικής εικόνας στη Δημητσάνα.
Βυτίνα
Και εδώ το σήμα κατατεθέν είναι η αρχιτεκτονική των σπιτιών του χωριού. Πολλά είναι χτισμένα με μαύρο μάρμαρο. Ομφαλός του χωριού η κεντρική του πλατεία, στην οποία η στάση για έναν καφέ, ένα γλυκό του κουταλιού αλλά και φαγητό σε μια από τις πολλές και γνωστές ταβέρνες, είναι… επιβεβλημένη.
Στεμνίτσα
Το χωριό είναι χτισμένο στα 1.083 μέτρα. Δημιουργημένη ολόκληρη από πέτρα και στολισμένη με λιθόκτιστα στενά δρομάκια και καμάρες η Στεμνίτσα αγκαλιάζεται από πλατάνια, καρυδιές και κερασιές.
Στα δύο χιλιόμετρα έξω από το χωριό βρίσκεται η Μονή Ζωοδόχου Πηγής, γνωστή και ως Χρυσοπηγή. Χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και είναι χτισμένη επάνω σε ένα βραχώδες λοφάκι. Η θέα από εδώ, η οποία «αγγίζει» μέχρι και το Ιόνιο πέλαγος, προσφέρει μια δυνατή ανάμνηση.
Αλωνίσταινα
Σε απόσταση επτά χιλιομέτρων από τη Βυτίνα βρίσκεται η πιο μικρή σε μέγεθος Αλωνίσταινα «σκαρφαλωμένη» στα 1.200 μέτρα, σαν να είναι η τελευταία πόρτα πριν το πυκνό ελατόδασος. Είναι χαρακτηρισμένη διατηρητέος οικισμός με τον τόνο του τοπίου να δίνεται από τα πέτρινα αρχοντικά και τις τοξωτές καμάρες. Κερασάκι στο παραμυθένιο τοπίο το ποταμάκι Ελισσών, που κυλάει στο χωριό. Στη διαδρομή από Αλωνίσταινα προς Βυτίνα επίσκεψη…. άχαστη είναι η τοποθεσία Διάσελο η οποία χαρίζει υπέροχη θέα στη χαράδρα.
Λαγκάδια
Είναι ίσως το πιο γνωστό χωριό του Μαινάλου, χτισμένο στα 1.100 μέτρα. Μεγάλο χωριό με πετρόχτιστα σοκάκια. Σφραγίδα της ταυτότητας του χωριού είναι τα κεραμιδοσκέπαστα αρχοντικά των ξακουστών λαγκαδινών μαστόρων. Δεδομένου ότι τα Λαγκάδια βρίσκονται γαντζωμένα στην πλαγιά του Μαινάλου, δεν είναι τυχαίο που αυτό το χωριό όπου και αν σταθείς σου δίνει την αίσθηση ενός μεγάλου μπαλκονιού. Η εκκλησία των Αγίων Αποστόλων (του 1854) και η εκκλησία των Ταξιαρχών (χρονολογείται στις αρχές του 19ου αιώνα) δεσπόζουν στο αρχοντικό χωριό. Η δεύτερη μάλιστα είναι αυτή που δίνει και την υπενθύμιση του χρόνου που κυλάει με το ακούραστο ρολόι να τρέχει στο πέτρινο καμπαναριό του 1910.
Ταξίδι στο Μαίναλο: Στάσεις και επισκέψεις που δεν πρέπει να χάσετε
- Η πετρόκτιστη εκκλησία του Αγίου Τρύφωνα στη Βύτινα
- Ο Πύργος του Ξενιού στην Δημητσάνα
- Μια βόλτα στον «Δρόμο της αγάπης» στην Βυτίνα. Πρόκειται για ένα μονοπάτι σε μια διαδρομή «ντυμένη» με αρωματικά σφενδάμια και πλατάνια. Πήρε το όνομά του εξαιτίας των συχνών επισκέψεων που έκαναν εδώ τα ζευγάρια των γύρω χωριών όταν πρωτογνωρίζονταν.
- Το Μουσείο υδροκίνησης και το υπαίθριο μουσείο, αμφότερα στη Δημητσάνα.
- Η Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας στη Στεμνίτσα
- Το σπίτι των Δεληγιάννηδων στα Λαγκάδια. Οι ιδιοκτήτες του ήταν η γνωστή οικογένεια αγωνιστών του ’21 και αργότερα πρωθυπουργών της Ελλάδας. Σήμερα φιλοξενεί κειμήλια και ιστορικά αντικείμενα των κατοίκων της εποχής της επανάστασης.
- Ο παλιός ξυλόφουρνος του χωριού στη Βυτίνα απλώνει τη μυρωδιά των…αρτοποιημάτων που ετοιμάζει σε όλο το χωριό.
- Στο ίδιο χωριό, υπάρχει ένα κλασσικό μπακάλικο τόσο vintage που όλοι μπαίνουν για μια φωτογραφία
- Το Λαογραφικό Μουσείο Στεμνίτσας.
- Στην πλατεία του χωριού της Αλωνίσταινας, το μνημείο της Ζαμπίας Κωτσάκη, μητέρας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Η μητέρα του αρχηγού της Επανάστασης του ’21 γεννήθηκε εδώ το 1750.
- Χειροποίητα κοσμήματα σε ένα από τα εργαστήρια και καταστήματα στη Στεμνίτσα. Οι κάτοικοι του χωριού είχαν πάντα τη φήμη των εξαιρετικών μεταλλουργών. Μάλιστα, οι ίδιοι λένε ότι αρκετές καμπάνες διάσημων εκκλησιών της Κεντρικής Ευρώπης τις έχουν φτιάξει οι ίδιοι εδώ.
Ταξίδι στο Μαίναλο και στο χιονοδρομικό κέντρο Μαινάλου
Στα 170 χιλιόμετρα από την Αθήνα και με εύκολη πρόσβαση βρίσκεται το χιονοδρομικό κέντρο Μαινάλου. Πρόκειται για ένα από τα τρία παλαιότερα χιονοδρομικά κέντρα της χώρας-ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1965. Σήμερα, το πλήρως αναβαθμισμένο χιονοδρομικό κέντρο, που βρίσκεται σε υψόμετρο μεταξύ των 1.550 μ. και 1.770 μ., διαθέτει τέσσερις αναβατήρες και οκτώ πίστες με συνολικό μήκος που αγγίζει τα 5,5 χιλιόμετρα.
Το ταξίδι στο Μαίναλο είναι και ένα ταξίδι στη γεύση
Κρέας – προβατίνα, κόκορας, ελάφι, ζαρκάδι, αρνάκι, λαγός, αγριογούρουνο κ.τ.λ – από την καλύτερη πηγή και σε όλες του τις μορφές- στη γάστρα, στον φούρνο, στη λαδόκολλα, στη ψησταριά, συνοδευμένα με ντόπιες χειροποίητες χυλοπίτες, ή κοκκινιστά. Σε πολλές από τις ταβέρνες των χωριών θα σας ψήνουν το ψωμί στον ξυλόφουρνο. Το πιο διάσημο από όλα είναι το περίφημο Αρκαδικό πιάτο-κόκορας με χυλοπίτες. Οι χειροποίητες πίτες είναι επίσης επιλογή που πρέπει να κάνετε με τα μάτια κλειστά. Με δυο λόγια: η παραδοσιακή, λιτή και «στιβαρή» Πελοποννησιακή κουζίνα στα καλύτερα της. Τα παραπάνω συνοδεύονται με ντόπιο κόκκινο κρασί εξαιρετικής ποιότητας (βλ. καλλιέργεια του Αγιωργίτικου Νεμέας) κάνοντας το ταξίδι στο Μαίναλο ακόμη πιο ελκυστικό.
Εξερευνώντας το μονοπάτι του Μαίναλου
Καλού καιρού επιτρέποντος μπορείτε να δοκιμάσετε να διασχίσετε ένα κομμάτι αυτού του εξαιρετικής ομορφιάς μονοπατιού το οποίο έχει μήκος 75 χιλιόμετρα και περνά μέσα από οκτώ χωριά. Πρόκειται άλλωστε για πολύ καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι, κατάλληλο για αρχάριους αλλά για παιδιά από οκτώ ετών. Είναι περικυκλωμένο από πυκνό ελατόδασος και η μικρότερη διαδρομή του έχει μήκος 4,2 χιλιόμετρα και ενώνει τη Δημητσάνα με το Ζυγοβίστι, περνώντας μέσα από την κοιλάδα του Λούσιου ποταμού.
πηγή: exploringgreece.tv
