Τα «αόρατα» παιδιά σε καταυλισμούς της Αχαΐας και της Ηλείας, οι άθλιες συνθήκες και οι «γάμοι» με αμοιβή

Αλλοδαποί που θέλουν να παραμείνουν στη χώρα μας προχωρούν, έναντι αμοιβής, σε γάμο με νεαρά κορίτσια Ρομά που ζουν υπό άθλιες συνθήκες σε καταυλισμούς, και αφού εξασφαλίσουν τα απαραίτητα έγγραφα τις εγκαταλείπουν

Ένας αόρατος παιδικός πληθυσμός ζει ανάμεσά μας σύμφωνα με το pelop.gr. Πρόκειται για παιδιά εγκαταλελειμμένα που δεν είναι δηλωμένα και είναι αγνώστου πατρός όπως έχει εντοπίσει η επιστημονική ομάδα του προγράμματος «Υγεία για Όλους» σε καταυλισμούς της Δυτικής Ελλάδας.

«Πρόκειται για παιδιά που έχουν γεννηθεί από γάμους που έχουν συναφθεί μεταξύ προσφύγων (Αφγανών, Πακιστανών) και νεαρών Ρομά» επισημαίνει στην «ΠτΚ» η πρόεδρος του Δ.Σ και συντονίστρια του Προγράμματος «Υγεία για Όλους», Ελένη Σωτηροπούλου.

Η κ. Σωτηροπούλου μαζί με τον πρόεδρο της Επιστημονικής Επιτροπής και μέλος του Δ.Σ του προγράμματος καθηγητή Παιδιατρικής, Γιώργο Χρούσο, αναδεικνύουν το θέμα απευθύνοντας έκκληση για λήψη μέτρων.

Η ίδια εξηγεί ότι «οι αλλοδαποί μετά το γάμο, αφού αποκτήσουν τη δυνατότητα παραμονής τους στην Ελλάδα, συχνά εγκαταλείπουν τη σύζυγο, παίρνοντας μαζί τους όλα τα νομιμοποιητικά έγγραφα. Έτσι συναντάμε σε αρκετούς καταυλισμούς της χώρας αλλά ιδιαίτερα σε αυτούς που εμείς έχουμε κατατάξει στην κατηγορία Α’ που είναι οι πιο εξαθλιωμένοι, παιδιά που είναι εγκαταλελειμμένα και για τα οποία δεν ενδιαφέρεται κανείς. Οι κοινωνικοί λειτουργοί που πηγαίνουν δεν βρίσκουν κανέναν νομιμοποιητικό έγγραφο».

Ανάμεσα σε αυτούς τους καταυλισμούς είναι δύο της Δυτικής Ελλάδας (Αχαΐα και Ηλεία). Ειδικότερα οι αλλοδαποί που θέλουν να παραμείνουν στη χώρα προχωρούν έναντι αμοιβής, σε γάμο με νεαρά κορίτσια Ρομά που ζουν υπό άθλιες συνθήκες σε καταυλισμούς. Μόλις γίνει ο γάμος και νομιμοποιήσουν την παρουσία τους στη χώρα μας τις εγκαταλείπουν.

Άλλωστε αυτή είναι και η συμφωνία που έχει γίνει μεταξύ των δύο πλευρών.
Ωστόσο υπάρχουν και θύματα σε αυτή τη συμφωνία. Κι αυτά είναι τα παιδιά που προκύπτουν από τις σχέσεις αυτές. Δεν δηλώνονται από κανέναν με αποτέλεσμα να είναι ανύπαρκτα για το κράτος αλλά και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων για τους γονείς τους.

«Για παράδειγμα στον καταυλισμό στο Καβάσιλα βρήκαμε δύο παιδιά εγκαταλελειμμένα. Κανείς δεν ασχολούνταν με αυτά και είναι απορίας άξιο πως ζούσαν. Το ένα κοριτσάκι πέθανε από σηπτικό σοκ. Ποιος ασχολήθηκε με αυτό να κάνει έρευνα να δει τι συμβαίνει να ελέγξει από τι πέθανε το παιδί; Κανείς. Την ίδια κατάληξη είναι πιθανόν να έχουν κι άλλα παιδιά αφού δεν είναι δηλωμένα πουθενά και κανείς δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτά» επισημαίνει η κ. Σωτηροπούλου.

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΟΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΤΥΧΕΡΟΙ

Εκτός από την τραγική αυτή διαπίστωση ο κ. Χρούσος και η κ. Σωτηροπούλου επισημαίνουν ότι τα παιδιά των Ρομά επλήγησαν ιδιαίτερα την περίοδο της πανδημίας σε σχέση με την εκπαίδευσή τους.

«Έχουν υπάρξει πολλά προγράμματα, τα οποία προσπαθούν να φέρουν τα παιδιά Ρομά από τους δρόμους στα σχολεία και από την παιδική εργασία στην εκπαίδευση. Η διδασκαλία εξ αποστάσεως για τα παιδιά αυτά υπήρξε ανύπαρκτη, διότι δεν διαθέτουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, τάμπλετ, υπολογιστές κ.λπ., ενώ πολλές φορές δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, θέρμανση, αλλά και είδη πρώτης
ανάγκης. Για αυτό το λόγο τα ξεχασμένα παιδιά των καταυλισμών δεν έχουν καμία πρόσβαση στη περίφημη τηλεκπαίδευση».

Ο κ. Χρούσος και η κ. Σωτηροπούλου αναφέρουν ως παράδειγμα τον καταυλισμό του Ριγανόκαμπου. «Οι διαδικτυακές πλατφόρμες, σαν το webex, όταν για παράδειγμα είσαι κάτοικος στο Ριγανόκαμπο Πατρών και μένεις κάτω από μουσαμάδες, δίπλα στη χωματερή, φαντάζει ως κακόγουστο αστείο».

Υπενθυμίζουμε ότι από την αρχή που έκλεισαν τα σχολεία η κ. Σωτηροπούλου είχε απευθύνει έκκληση μέσω της «Π» σε τοπικούς φορείς να φροντίσουν για την προμήθεια δέκα τάμπλε, με ευθύνη των δασκάλων, ώστε να κάνουν μάθημα τα παιδιά του καταυλισμού του Ριγανοκάμπου. Εκκληση στην οποία δεν είχε υπάρξει καμία ανταπόκριση.

Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ

«Η Πανδημία με την Ανθρωπιστική κρίση που προκάλεσε, μας έδωσε την ευκαιρία να μπούμε σε καταυλισμούς με παραπήγματα, να μιλήσουμε μαζί τους, να εμβολιάσουμε τα παιδιά, τα οποία με το φόβο της Πανδημίας δεν επισκέπτονται τις δομές, στις οποίες πραγματοποιούσαμε τους εμβολιασμούς των παιδιών, πριν την Πανδημία» επισημαίνουν οι επικεφαλής του προγράμματος «Υγεία για Όλους».

ΟΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ

Εκτός από την παραπάνω τραγική διαπίστωση με τα εγκαταλελειμμένα παιδιά η επιστημονική ομάδα του Προγράμματος διαπίστωσε τα εξής:
· Παιδιά με αναπηρίες, (εγκεφαλική παράλυση, τύφλωση, νοητική στέρηση) χωρίς καμία βοήθεια.
· Παιδιά που εξαναγκάζονται στην επαιτεία και στο παιδικό trafficking. Υπενθυμίζουμε εδώ το θέμα που είχε αναδείξει η «Π» με την εκμετάλλευση των παιδιών του Ριγανόκαμπου. Η δημοσίευση είχε προκαλέσει την κινητοποίηση της αστυνομίας και της περιφέρειας που το πλαίσιο κοινής σύσκεψης είχαν καλέσει την κ. Σωτηροπούλου η οποία έδωσε τις σχετικές πληροφορίες αλλά δεν ελήφθησαν μέτρα με αποτέλεσμα η κατάσταση να συνεχίζεται.
«Για εμάς προτεραιότητα ήταν και είναι οι λιγότερο τυχεροί, αυτοί που δεν έχουν φωνή, αυτοί που νιώθουν ’’αόρατοι’’» επισημαίνουν ο κ. Χρούσος και η κ. Σωτηροπούλου.