Σαν σήμερα 16 Αυγούστου του 1920 στα Ανώγεια Λακωνίας γεννήθηκε ο Γεώργιος Νικολόπουλος κατά κόσμον Νότης Περγιάλης.
Ο Νότης Περγιάλης (απαντάται και ως Νότης Περιγιάλης), γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1920 και απεβίωσε στις 9 Νοεμβρίου 2009. Ήταν συγγραφέας, ηθοποιός, σκηνοθέτης και στιχουργός. Τα τελευταία του χρόνια ανέβαζε θεατρικές παραστάσεις με ερασιτεχνική ομάδα στους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας και γι’ αυτό άλλωστε το ανοιχτό θέατρο στην περιοχή ονομάστηκε θέατρο “Νότης Περγιάλης”.
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι, αξίζει να αναφέρουμε λίγα λόγια για το πλούσιο βιογραφικό του:
Ο Νότης Περγιάλης γεννήθηκε στα Ανώγεια Λακωνίας. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γεώργιος Νικολόπουλος. Σπούδασε στο θεατρικό Σπουδαστήρι του Βασίλη Ρώτα. Από το 1949 εργάστηκε ως ηθοποιός και συγγραφέας στο θέατρο, τον κινηματογράφο και το ραδιόφωνο. Αναδείχθηκε όμως περισσότερο ως ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, ερμηνεύοντας χαρακτηριστικούς ρόλους. Έγραψε πολλά θεατρικά έργα, όπως το «Ο πόνος γεννάει θεούς», που τιμήθηκε με το βραβείο του Καλοκαιρίνειου διαγωνισμού, «Ηλιογέννητη» και «Το κορίτσι με το κορδελάκι», το «Τραγούδι στο Μεσολόγγι» (που σκηνοθετήθηκε από τον Πέλο Κατσέλη στα πλαίσια των γιορτών Μεσολογγίου το 1957), «Ο Άιχμαν και ο παπαγάλος» (1971), «Χρυσό χάπι» και «Αντιγόνη της Κατοχής» (Λαϊκό θέατρο Μάνου Κατράκη 1954, 1958 και 1960 αντίστοιχα), «Μάσκες για Αγγέλους» (Θίασος Έλσας Βεργή 1959), «Τρελλό φεγγάρι» (Άρμα Θεάτρου 1965), «Αυτό το δέντρο δεν το λέγανε υπομονή» (Θίασος Χατζίσκου Νικηφοράκη 1974-5) κ.ά.
Είναι στιχουργός του πολύ διάσημου τραγουδιού Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι, τη μουσική του οποίου έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις. Επίσης στιχουργός των τραγουδιών Ο λεβέντης, Τι να την κάνω τη χαρά, Το μπλόκο της Καισαριανής, που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης, του τραγουδιού Γκρεμισμένα σπίτια με μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου, Νυφιάτικο τραγούδι κ.ά.
Έγραψε το σενάριο και συμμετείχε ως αφηγητής στην τηλεοπτική σειρά Ο Χριστός ξανασταυρώνεται (1975 – τηλεοπτική μεταφορά του ομώνυμου έργου του Νίκου Καζαντζάκη) σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη.
Συγγραφέας του βιβλίου «Όταν σηκώθηκαν τα δένδρα» (νουβέλα 1971), «Ο Ατάρ δεν πεθαίνει ποτέ» (1971), «Το κόκκινο πουλί» (1990) κ.ά.
Επίσης των θεατρικών έργων «Η γειτονιά του Τσέχωφ» (1976) (Εθνικό Θέατρο – Νέα Σκηνή – Δεκέμβριος 1976 – Σκηνοθεσία: Ντίνος Δημόπουλος), «Μαγική πόλη» (1963) (Μουσική επιθεώρηση σε συνεργασία με τον Ιάκωβο Καμπανέλλη και μουσική Μίκη Θεοδωράκη), «Άνοιξε την πόρτα» (1986) (Εθνικό Θέατρο – Νέα Σκηνή – Φεβρουάριος 1986 – Σκηνοθεσία: Νίκος Περέλης) και του ραδιοφωνικού έργου του «Το άλογο του Θανάση» (ηχογράφηση του 1954 και σκηνοθεσία Νίκου Γκάτσου όπου συμμετέχει και ως ηθοποιός). Έγραψε τα σενάρια-διασκευές και στα έργα-ραδιοφωνικά σκετς «Λάμπρος και Μαρία» (1954) και «Ο Αστραπόγιαννος» (1954) του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, τη μουσική επένδυση των οποίων έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης. Επίσης έπαιξε και στο ραδιοφωνικό έργο του Παύλου Νιρβάνα «Μαρία η Πενταγιώτισσα» (διασκευή Μαίρης Βεάκη, σκηνοθεσία Μήτσου Λυγίζου και ηχογράφηση του 1958).
Έργα του έχουν ήδη μεταφρασθεί στην αγγλική, γαλλική, γερμανική και δανική γλώσσα.
Πρωτοεμφανίστηκε στον θίασο Λεμού (1950), στο Θέατρο “Διονύσια” στην Καλλιθέα.
Φερόταν να είχε εμπνευστεί από τον ρομαντισμό και τον συμβολισμό, καθώς και από τον Λόρκα. Αντλούσε θέματα από τη ζωή απλών ανθρώπων που περιέγραφε με ευαισθησία και ανθρωπιά.
Ήταν τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Διεθνούς Κέντρου Θεάτρου και του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, του οποίου και έχει βοηθήσει τη δράση.
Έχει τιμηθεί με το Χρυσό Μετάλλιο της Ιερής Πόλεως του Μεσολογγίου, το Βραβείο των Κριτικών των Εφημερίδων στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Ήταν μόνιμος κάτοικος της Νέας Σμύρνης, Αθήνα.
