Σαν σήμερα 11 Ιουνίου: «Παντού υπήρχαν νεκροί» – Η μεγαλύτερη τραγωδία στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού

Μια ημέρα σαν σήμερα, πριν από 69 χρόνια, η άσφαλτος βάφτηκε με αίμα

Στο Λε Μαν της Γαλλίας συνέβη η μεγαλύτερη τραγωδία στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Μια ημέρα που τον σημάδεψε για πάντα.

Η σκηνή στην άλλη άκρη της πίστας ήταν ασύλληπτη. Παντού βρίσκονταν νεκροί ή ετοιμοθάνατοι, οι κραυγές πόνου, απελπισίας και αγωνίας μαρτυρούσαν την καταστροφή. Στεκόμουν εκεί σαν να ζούσα κάποιο όνειρο, τόσο τρομοκρατημένος ώστε δεν μπορούσα να σκεφθώ». Αν από την παραπάνω δήλωση του οδηγού της Τζάγκουαρ Ντάνκαν Χάμιλτον, αφαιρέσει κάποιος τη λέξη «πίστα» είναι δεδομένο πως κανείς μα κανείς δε θα σκεφτεί πως ένα τόσο μεγάλο κακό έγινε σε μια πίστα αγώνων ταχύτητας. Και όμως. Μια ημέρα σαν σήμερα, πριν από 68 χρόνια, αυτό έγινε στο Λε Μαν της Γαλλίας και είχε σαν αποτέλεσμα 84 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους!

Ένας θρυλικός αγώνας

Οι «24 Ώρες του Λε Μαν», όπως είναι γνωστός ο συγκεκριμένος αγώνας στους φίλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού, είναι ένας από τους διασημότερους αγώνες αυτοκινήτου παγκοσμίως. Διεξάγεται κάθε χρόνο από το 1923 στην ομώνυμη γαλλική πόλη, σε μια διαδρομή μήκους 13,5 χιλιομέτρων, η οποία αποτελείται από την πίστα της περιοχής και τμήματα δρόμων που κλείνουν προκειμένου να πραγματοποιηθεί το event. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν αγώνα αντοχής, καθώς διαρκεί 24 ώρες και λαμβάνουν μέρος αυτοκίνητα διαφόρων κατηγοριών, από πρωτότυπα έως τουρισμού. Στην αρχή, το κάθε αυτοκίνητο είχε έναν οδηγό, ο οποίος έπρεπε να καλύψει μόνος του όλο τον αγώνα. Αργότερα, οι οδηγοί έγιναν δύο και, πλέον, στις μέρες μας είναι τρεις.

Σε μια χρονική συγκυρία που προκαλεί ανατριχίλα, πριν από λίγες ώρες, ολοκληρώθηκε η, για πολλούς, εβδομάδα του μεγαλύτερου αγώνα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Οι «24 Ώρες του Λε Μαν», που διεξάγεται στο βορειοδυτική Γαλλία. Αυτός ήταν ο 100ος αγώνας και για τον λόγο αυτό την έναρξή του την κήρυξε ο σπουδαίος σταρ του ΝΒΑ, Λεμπρόν Τζέιμς, ο οποίος τόνισε πως είναι μεγάλη τιμή για εκείνος να λάβει μέρος σε ένα εκ των μεγαλύτερων αθλητικών γεγονότων του κόσμου! Λίγες ώρες, ωστόσο, μετά τον σπουδαίο χθεσινό αγώνα, ωστόσο, συμπληρώθηκαν 68 χρόνια από την ημέρα που η πίστα του Λε Μαν, βάφτηκε στο αίμα.

Τότε, το 1955, ο αγώνας είχε προγραμματιστεί για τις 11 και 12 Ιουνίου. Υπολογίζεται πως σε όλο το μήκος της διαδρομής παρακολούθησαν τον αγώνα περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι! Η εκκίνηση είχε προγραμματιστεί για τις 4 το απόγευμα. Εκείνη την εποχή κυριαρχούσαν οι Μερσέντες (οι οποίες αναμενόταν πως θα είναι οι πρωταγωνίστριες επειδή το σασί τους ήταν κατασκευασμένο από μαγνήσιο και άρα ήταν ελαφρύτερο), οι Τζάγκουαρ, οι Μαζεράτι, οι Άστον Μάρτιν και βέβαια οι Φεράρι.

Ο καιρός ήταν ιδανικός, οι θεατές ήταν ενθουσιασμένοι και οι οδηγοί έτοιμοι. Η εκκίνηση έγινε στην προγραμματισμένη ώρα και όλα κυλούσαν ομαλά, μέχρι τις 6:26 το απόγευμα. Εκείνο το λεπτό, εκείνη τη στιγμή, ο χρόνος σταμάτησε και η πίστα βάφτηκε στο αίμα.

Η πολύνεκρη τραγωδία και ένας πανηγυρισμός που προκάλεσε

Εκείνη τη στιγμή, ο Μάικ Χόθορν, που οδηγούσε τη Jaguar, αφού προσπέρασε την Austin-Healy 100 του Λανς Μακλίν, πήρε εντολή να σταματήσει στα πιτ για ανεφοδιασμό. Ο οδηγός, για να μη χάσει την «έξοδο», σχεδόν κοκάλωσε το αυτοκίνητό του. O Μακλιν έκοψε απότομα το τιμόνι για να αποφύγει τη σύγκρουση αλλά αυτό που δεν είδε ήταν ότι από πίσω του ερχόντουσαν με μεγάλη ταχύτητα οι δυο Mercedes-Benz 300 SLR των Χουάν Μανουέλ Φάνχιο και Πιερ Λεβέ ο οποίος και ήταν ο πιο μεγάλος άτυχος. Το αυτοκίνητό του, ουσιαστικά εγκλωβίστηκε και με μηδενικό χρόνο αντίδρασης εξαιτίας των μεγάλων ταχυτήτων, δεν είχε περιθώρια αντίδρασης. Το μόνο που πρόλαβε να κάνει ήταν να σηκώσει το χέρι του κάνοντας σήμα στον «ομόσταβλό του» Χουάν Μανουέλ Φάνχιο να κόψει ταχύτητα και τελικά να του σώσει τη ζωή. Η Mercedes του Λεβέ, που εκείνη τη στιγμή, υπολογίστηκε ότι πήγαινε με 240 χιλιόμετρα την ώρα, χτύπησε με δύναμη πάνω στο αυτοκίνητο του Μακλίν και απογειώθηκε. Το όχημα «έσκασε» με δύναμη στις μπαριέρες, έπιασε φωτιά και διαλύθηκε. Τα πύρινα κομμάτια του άρχισαν να διαγράφουν το καθένα τη δική του φονική πορεία. Τα περισσότερα έπεσαν μέσα και πάνω από την εξέδρα που καθόντουσαν οι φίλαθλοι. Και ξαφνικά όλα μετατρέπονται σε μια δίχως προηγούμενη κόλαση.

Ο Πιερ Λεβέ σκοτώθηκε ακαριαία. Το άψυχο σώμα του«πετάχτηκε» έξω από τα συντρίμμια. Έμεινε στο οδόστρωμα για αρκετά λεπτά, ενώ η γυναίκα του που παρακολούθησε τη σκηνή από κοντινή απόσταση ούρλιαζε και έκλαιγε χωρίς να μπορεί να κάνει το παραμικρό για να σώσει τον άνθρωπό της. Τελικά, ένας αστυνομικός, σκέπασε το πτώμα.

Την ίδια ώρα, ωστόσο, στις εξέδρες βρισκόταν σε εξέλιξη ένα πρωτοφανές μακελειό. Δεκάδες άνθρωποι αποκεφαλίστηκαν, ενώ το νερό που έριχναν οι πυροσβέστες για να σβήσουν τη φωτιά, ερχόταν σε επαφή με το μαγνήσιο που είχε η Mercedes και οι φλόγες ολοένα και μεγάλωναν. Όσοι δεν είχαν αποκεφαλιστεί και όσοι δεν πρόλαβαν να απομακρυνθούν έγκαιρα, κάηκαν ζωντανοί. Τελικός απολογισμός 84 νεκροί, 76 ακρωτηριασμένοι και πάνω από 100 τραυματίες! 

Και εκεί που όλοι πίστευαν πως ο αγώνας θα διακοπεί, η διοργανώτρια αρχή έδωσε εντολή να συνεχιστεί σαν να μην έγινε τίποτα.  Η, δε, Μερσεντές πήρε την απόφαση να αποσύρει τα αυτοκίνητα έξι ώρες μετά τη σύγκρουση. Επέστρεψε στην αγωνιστική δράση χρόνια αργότερα. 

Οι διοργανωτές δικαιολογήθηκαν για την απόφασή τους αυτή, τονίζοντας πως, αν σταμάταγε ο αγώνας, οι θεατές θα έφευγαν μαζικά και έτσι θα υπήρχε κίνηση που θα εμπόδιζε τα οχήματα να φτάσουν στον τόπο της τραγωδίας. Νικητής του αγώνα αναδείχθηκε ο Μάικ Χόθορν, ο άνθρωπος από τον οποίο είχε ξεκινήσει η φοβερή καταστροφή, που όταν βγήκε από το όχημα άρχισε να πανηγυρίζει έξαλλα με υψωμένες τις γροθιές του, αγκαλιάζοντας την ομάδα υποστήριξης και πίνοντας σαμπάνια! Οι πανηγυρισμοί αυτοί, όπως ήταν φυσικό προκάλεσαν αλγεινή εντύπωση και καυτηριάστηκαν έντονα από τους δημοσιογράφους.

Η έρευνα που έγινε για τα αίτια της πολύνεκρης τραγωδίας δεν επέρριψε ευθύνες σε κάποιον και θεωρήθηκε πως δεν υπήρχε κάποια εγκληματική αμέλεια, αφού όλα έγιναν στο πλαίσιο του αγώνα. Όπως ήταν φυσικό, ωστόσο, ο θάνατος τόσων ανθρώπων, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων που ουσιαστικά ανάγκασαν τους διοργανωτές όλων αυτών των αγώνων να κάνουν πιο αυστηρά τα μέτρα ασφαλείας. Τέσσερα χρόνια μετά την τραγωδία, ο Μάικ Χόθορν σκοτώθηκε σε τροχαίο, ενώ οδηγούσε προς το Λονδίνο. Οι αιτίες που τον έκαναν να χάσει τον έλεγχο του οχήματος του δε διευκρινίστηκαν ποτέ. 

Πηγή: reader.gr