Όσο ξεκαρδιστικές και αν είναι πολλές από τις ταινίες, δεν υπήρχε πάντα πολύ γέλιο πίσω από την κάμερα – Τα μέντιουμ, τα «poppers» και η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά
Ακόμα κι αν δεν είστε οπαδός, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχετε ακούσει για τον κινηματογραφικό θρύλο του Ροζ Πάνθηρα. Ίσως είστε περισσότερο εξοικειωμένοι με τα κινούμενα σχέδια με το ομώνυμο αιλουροειδές. Ίσως τα καραγκιοζιλίκια του Steve Martin να σας έφεραν σε επαφή με τη σειρά. Ή ίσως τα ενδιαφέροντά σας να πηγαίνουν βαθύτερα, από τότε που ο αείμνηστος Peter Sellers έκανε το κοινό να βρυχάται από τα γέλια με τα καμώματα του επιθεωρητή Clouseau.
Η σειρά Ροζ Πάνθηρας είναι μια από τις πιο ανθεκτικές κωμικές σειρές, ξεκινώντας με την επιτυχία του 1963, «Ο Ροζ Πάνθηρας», μια ταινία για έναν διαβόητο κλέφτη κοσμημάτων, την προσπάθειά του να κλέψει το ανεκτίμητο διαμάντι από το οποίο πήρε το όνομά της η σειρά και την αποστολή του Κλουζό να σταματήσει τη ληστεία.
Ξεκινώντας με την ταινία «A Shot in the Dark» του 1964, ο Κλουζό και οι άλλοι επαναλαμβανόμενοι χαρακτήρες της σειράς αποδείχθηκαν αρκετά δημοφιλείς ώστε να δημιουργήσουν οκτώ συνέχειες, με την τελευταία να κυκλοφορεί 30 χρόνια μετά την πρεμιέρα της πρωτότυπης ταινίας. Οι ταινίες ενέπνευσαν επίσης μια δημοφιλή σειρά κινουμένων σχεδίων βασισμένη στον ροζ πάνθηρα που εμφανιζόταν στους τίτλους των ταινιών ζωντανής δράσης.
Αλλά όσο ξεκαρδιστικές και αν είναι πολλές από τις ταινίες, δεν υπήρχε πάντα πολύ γέλιο πίσω από την κάμερα. Ηθοποιοί και σκηνοθέτες υπέφεραν από μοναδικές στιγμές κόπου και κόλασης για να γυριστεί ο Ροζ Πάνθηρας και οι πολλές συνέχειές του, ενώ στην καρδιά της σειράς βρισκόταν μια από τις πιο τραγικές φιγούρες του κινηματογράφου.
Ο Peter Sellers, ο τραγικός πρωταγωνιστής του Ροζ Πάνθηρα
Αν και η σειρά θα προχωρούσε τελικά χωρίς τον ίδιο, έξι από τις επτά πρώτες ταινίες του Ροζ Πάνθηρα οφείλουν μεγάλο μέρος της επιτυχίας τους στο ταλέντο του εκκεντρικού και ταραχώδους Peter Sellers, του οποίου οι επιλογές στον τρόπο ζωής κυμαίνονταν από το παράξενο έως το τρομακτικά αυτοκαταστροφικό κάτι που πιθανότατα να είχε κάποια σχέση με τον πρόωρο θάνατό του.
Ο Sellers υπέστη την πρώτη του καρδιακή προσβολή σε ηλικία 38 ετών, μόλις δύο μήνες μετά το γάμο του με τη δεύτερη σύζυγό του, τη Σουηδή ηθοποιό Britt Ekland, η οποία ήταν 21 ετών τότε. Είναι κάτι παραπάνω από πιθανό η κατάχρηση ουσιών να συνέβαλε στην επισφαλή θέση της καρδιάς του. Δεν ήταν μόνο γνωστό ότι ο Sellers έκανε τακτικά κατάχρηση κοκαΐνης και αλκοόλ, αλλά τόσο ο Sellers όσο και η νεαρή σύζυγός του κατανάλωναν τακτικά νιτρώδες αμύλιο -γνωστότερο ως «poppers»- για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους στο κρεβάτι.
Η κατάσταση της καρδιάς του Sellers θα συνέχιζε να αποτελεί πρόβλημα μέχρι το θάνατό του, και η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του πιθανότατα δεν βοήθησε καθόλου. Μαζί με την κατάχρηση ουσιών, ο Sellers προτιμούσε εναλλακτικές μεθόδους φροντίδας, όπως οι καθημερινές συνεδρίες του με ένα μέντιουμ. Τα τελευταία χρόνια, η πρώην σύζυγος του Sellers, Ekland, δήλωσε ότι υποπτευόταν ότι έπασχε από μη διαγνωσμένη διπολική διαταραχή. Η διαβόητη συμπεριφορά του στα κινηματογραφικά πλατό και εκτός αυτών, σίγουρα υποδηλώνει κάποιο σοβαρό πρόβλημα ψυχικής υγείας, όπως το να καυχιέται για μια -κατά γενική ομολογία- φανταστική ερωτική σχέση με τη Σοφία Λόρεν και η πεποίθησή του ότι είχε ψυχική επαφή με τον νεκρό κωμικό Νταν Λένο.
Ο επιθεωρητής Κλουζό δεν ήταν πάντα ο ήρωας του Ροζ Πάνθηρα
Βλέποντας τον Ροζ Πάνθηρα του 1963 – την πρώτη ταινία της σειράς – μπορεί να παρατηρήσετε κάτι που σας φαίνεται παράξενο. Στο πρώτο μισό της ταινίας, ο επιθεωρητής Κλουζό του Peter Sellers δεν εμφανίζεται σχεδόν καθόλου. Αντ’ αυτού, το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής επικεντρώνεται στον αείμνηστο David Niven, ο οποίος υποδύεται τον Sir Charles Lytton, έναν Άγγλο playboy που είναι κατά βάθος ο διαβόητος κλέφτης κοσμημάτων, γνωστός ως Φάντασμα. Ο Sellers βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής μόλις στο δεύτερο μισό της ταινίας, ως ο αδέξιος Clouseau που καταδιώκει τον Lytton για να τον εμποδίσει να κλέψει το πολύτιμο διαμάντι του Ροζ Πάνθηρα.
Ο λόγος που ο Sellers απουσιάζει από τόσο μεγάλο μέρος της αρχής της ταινίας είναι ότι αρχικά ο Ροζ Πάνθηρας προοριζόταν ως όχημα για τον Niven. Στην πραγματικότητα, ο Niven παραμένει ο κορυφαίος ηθοποιός της ταινίας, ενώ ο Sellers προσλήφθηκε για έναν δευτερεύοντα ρόλο. Ωστόσο, η κινηματογράφηση του ξεκαρδιστικού αυτοσχεδιασμού του Sellers έπεισε τον σκηνοθέτη Blake Edwards ότι αυτός ήταν ο πραγματικός πρωταγωνιστής. Ο Sellers έφερε μεγάλη εφευρετικότητα στον χαρακτήρα, συμπεριλαμβανομένης της επιλογής του χαρακτηριστικού του αδιάβροχου και του καπέλου του, καθώς και της επαναχρησιμοποίησης μιας ανόητης προφοράς που είχε χρησιμοποιήσει στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα The Goon Show της δεκαετίας του ’50 ως φωνή του Κλουζό.
Αν και ο Niven δεν θα ήταν ο κύριος ήρωας σε άλλη ταινία με τον Ροζ Πάνθηρα, επανέλαβε τον ρόλο του Sir Charles άλλες δύο φορές – στο Trail of the Pink Panther του 1982 και στο Curse of the Pink Panther του επόμενου έτους. Στο Trail, ο Lytton είναι πλέον παντρεμένος με τη Lady Simone (Capucine), την πρώην σύζυγο του Clouseau.
Peter Sellers εναντίον Blake Edwards
Ο Peter Sellers και ο σεναριογράφος/σκηνοθέτης Blake Edwards συνεργάστηκαν αρκετά. Πριν από το θάνατο του Sellers το 1980, ο ίδιος και ο Edwards συνεργάστηκαν σε έξι ταινίες – πέντε από τις ταινίες Ροζ Πάνθηρας και την κωμωδία The Party του 1968. Θα μπορούσατε να φανταστείτε ότι οι δύο τους ήταν στενοί φίλοι, αλλά σύμφωνα με όσα δήλωσε ο Edwards στην εφημερίδα The Express το 2010, θα κάνατε μεγάλο λάθος.
Ήδη από την πρώτη ταινία του Ροζ Πάνθηρα, ο Edwards ορκίστηκε να μην ξαναδουλέψει ποτέ με τον Sellers. Η απρόβλεπτη συμπεριφορά του ηθοποιού τον έκανε συχνά να μην εμφανίζεται στις σκηνές (μερικές φορές επειδή δεν ήταν ευχαριστημένος με το ωροσκόπιο της ημέρας), να ξυπνάει τον Έντουαρντς με τηλεφωνήματα στη μέση της νύχτας για να τον διαβεβαιώσει ότι τα γυρίσματα θα πήγαιναν καλά την επόμενη μέρα «επειδή ο Θεός του είχε πει πώς να το παίξει» και φυσικά οι συζητήσεις με τους νεκρούς. Παρά τις συχνές υποσχέσεις του να κόψει κάθε δεσμό, ο Έντουαρντς συνέχισε να συνεργάζεται με τον Σέλερς μόνο και μόνο λόγω του μοναδικού ταλέντου του ηθοποιού.
Αλλά σύμφωνα με τον Έντουαρντς, η συμπεριφορά του Σέλερς στα γυρίσματα δεν βελτιώθηκε ποτέ και η σχέση τους δεν έγινε ποτέ καλύτερη. Περιγράφοντας την ψυχική κατάσταση του Sellers κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας The Pink Panther Strikes Again του 1976, ο Edwards είπε: «Αν πήγαινες σε ένα τρελοκομείο και περιέγραφες τον πρώτο τρόφιμο που έβλεπες, αυτό είχε γίνει ο Peter». Προφανώς, τα άσχημα αισθήματα ήταν αμοιβαία. «Ο Σέλερς είχε μεγάλη συναισθηματική σύνδεση με μένα, αλλά μισούσε το γεγονός ότι ήμουν τόσο υπεύθυνος», είπε ο Έντουαρντς. Κάποια στιγμή, οι δυο τους κατέφυγαν στο να επικοινωνούν μόνο μέσω των βοηθών τους.
Χωρίς τους Sellers και Edwards, ο Clouseau ήταν μια βόμβα
Όταν ήρθε η ώρα να γυριστεί το τρίτο μέρος της σειράς Ροζ Πάνθηρας, ούτε ο Peter Sellers ούτε ο Blake Edwards ήταν διαθέσιμοι. Ωστόσο, η διάσημη πλέον διαμάχη τους δεν είχε καμία σχέση με τις απουσίες τους. Αντιθέτως, γύριζαν το The Party, στο οποίο ο Sellers υποδύεται έναν Ινδό ηθοποιό που προσκαλείται κατά λάθος σε ένα αποκλειστικό πάρτι του Χόλιγουντ. Έτσι, ο Bud Yorkin ανέλαβε τη σκηνοθεσία της ταινίας Inspector Clouseau του 1968 και ο Alan Arkin ανέλαβε τον διάσημο ομώνυμο ρόλο.
Ο Κλουζό – ο οποίος αναζητά έναν χαφιέ του οργανωμένου εγκλήματος που εργάζεται στη Σκότλαντ Γιαρντ – είναι ο μόνος επαναλαμβανόμενος χαρακτήρας της σειράς που εμφανίζεται. Ακόμη και η μουσική του Henry Mancini, ο οποίος συνέθεσε τη μουσική για τις δύο πρώτες ταινίες και για μεγάλο μέρος της υπόλοιπης σειράς, δεν υπάρχει πουθενά.
Όπως ήταν αναμενόμενο, χωρίς τη δημιουργική ομάδα που έκανε τις δύο πρώτες ταινίες επιτυχίες, ο Επιθεωρητής Κλουζό έγινε η πρώτη κριτική και εμπορική βόμβα της σειράς Ροζ Πάνθηρες. Στην κριτική του για τον Επιθεωρητή Κλουζό, ο Roger Ebert έγραψε ότι ενώ «στις κινήσεις και το συγχρονισμό [του Arkin] είναι ισάξιος του Sellers», ο ηθοποιός δεν είχε το ίδιο διαμέτρημα υλικού για να δουλέψει. Όπως το έθεσε, «δυστυχώς, στον Arkin δόθηκε ένα σενάριο που δεν φτάνει αρκετά τις δύο ταινίες Sellers-Clouseau».
Ο Ροζ Πάνθηρας που δεν υπήρξε ποτέ
Μέχρι να ολοκληρωθούν τα γυρίσματα της ταινίας «Η εκδίκηση του Ροζ Πάνθηρα» του 1978, τα πράγματα μεταξύ Sellers και Edwards είχαν χαλάσει τόσο πολύ που ο τελευταίος δεν επέστρεψε για να σκηνοθετήσει άλλη ταινία. Με τον Έντουαρντς εκτός, ο Σέλερς συνέγραψε το σενάριο για το Ρομάντζο του Ροζ Πάνθηρα. Για συνεργάτη του, ο Sellers επέλεξε τον Jim Moloney, ο οποίος συνυπέγραψε την τελευταία ταινία του Sellers, την κωμωδία του 1980 The Fiendish Plot of Dr. Fu Manchu. Η ιστορία του Ρομάντσο θα έβρισκε τον επιθεωρητή Κλουζό γοητευμένο από τα θηλυκά τεχνάσματα της διαρρήκτριας γάτας Αναστάζια, με την Πάμελα Στέφενσον να έχει αναλάβει τον ρόλο της κλέφτρας.
Μόλις οκτώ ημέρες πριν από το θάνατο του Sellers, αυτός και ο Moloney ολοκλήρωσαν ένα δεύτερο προσχέδιο του Romance. Αποσπάσματα του σεναρίου αποκαλύπτουν μεταξύ άλλων ότι ο Κλουζό θα εμφανιζόταν για πρώτη φορά στην ταινία μεταμφιεσμένος σε καρέκλα. Κάποια στιγμή, ο πιστός υπηρέτης του, ο Cato (Burt Kwouk), θα έφευγε από την υπηρεσία του, οδηγώντας όπως ήταν αναμενόμενο σε μια από τις διάσημες μάχες Μια από τις πιο μοναδικές πτυχές των ταινιών Ροζ Πάνθηρας είναι ότι έκαναν γνωστό έναν χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων που -παρά το γεγονός ότι είναι, κυριολεκτικά, ένας ροζ πάνθηρας- δεν έχει καμία αφηγηματική σχέση με καμία από τις ταινίες ζωντανής δράσης. Με εξαίρεση τις ταινίες A Shot in the Dark και Inspector Clouseau, σε όλες τις ταινίες με τον Ζακ Κλουζό εμφανίζεται το ροζ αιλουροειδές κατά τη διάρκεια της ακολουθίας των τίτλων αρχής, συνοδευόμενη από την εμβληματική μουσική του Henry Mancini. Αν και η γάτα δεν είχε καμία σχέση με τις ιστορίες – ο «ροζ πάνθηρας» αναφερόταν σε ένα ανεκτίμητο διαμάντι – οι σκηνές κινουμένων σχεδίων αποδείχθηκαν αρκετά δημοφιλείς ώστε ο χαρακτήρας να αποκτήσει τη δική του spin-off σειρά και ταινίες.
Η πρώτη φορά που η γάτα βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος ήταν το 1964 στην ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους The Pink Phink (Ο Ροζ Πινκ) – που κέρδισε εκείνη τη χρονιά το Όσκαρ καλύτερου μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων – στην οποία η ομώνυμη γάτα κάνει τη ζωή ενός ζωγράφου δύσκολη αντικαθιστώντας όλη τη μπλε μπογιά του με ροζ. Πέντε χρόνια αργότερα, το The Pink Panther Show έκανε το ντεμπούτο του στο NBC και ακολούθησε μια μακρά σειρά από σειρές κινουμένων σχεδίων, με πιο πρόσφατη το Pink Panther and Pals του 2010.
Τον Νοέμβριο του 2020, κυκλοφόρησε η είδηση ότι ο Jeff Fowler – σκηνοθέτης του Sonic the Hedgehog – είχε υπογράψει για να σκηνοθετήσει μια ταινία Pink Panther με ήρωα τον γάτο. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι η γάτα θα είναι ο φανταστικός φίλος ενός ντετέκτιβ.
Η ταινία θα τελείωνε επίσης στη μέση ενός ακόμη καυγά μεταξύ των δύο – αυτή τη φορά αμέσως μετά το γάμο του Κλουζό με την Αναστασία.
πηγή: in.gr
