Καρκίνος του Μαστού: 6 πράγματα που πρέπει οπωσδήποτε να γνωρίζετε
Οκτώβριος, o μήνας Ενημέρωσης & Ευαισθητοποίησης για τον καρκίνο του μαστού
O Οκτώβριος είναι ο μήνας Ενημέρωσης & Ευαισθητοποίησης για τον καρκίνο του μαστού. Η συγκεκριμένη νόσος αποτελεί μία από τις τρεις συχνότερες αιτίες πρόωρου θανάτου στις γυναίκες και την κύρια αιτία θανάτου σε γυναίκες ηλικίας 45-55 ετών. Όσο πιο έγκαιρα διαγνωστεί, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες επιτυχούς θεραπείας. Τα τελευταία χρόνια οι θάνατοι από καρκίνο του μαστού έχουν μειωθεί αρκετά σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες, και ο προσυμπτωματικός έλεγχος, συνδυαστικά με νέες, αποτελεσματικότερες μεθόδους θεραπείας, είναι τα δύο κλειδιά για την αποτελεσματική αντιμετώπισή του. Ακολουθούν 6 πράγματα που πρέπει κάθε άνθρωπος να γνωρίζει για τον καρκίνο του μαστού.
Κάθε πότε πρέπει να κάνουμε έλεγχο του στήθους μας;
Από την ηλικία των 20 ετών κάθε γυναίκα πρέπει να υποβάλλεται ανά τριετία σε κλινική εξέταση μαστών από ειδικό χειρουργό. Πολύ σημαντική είναι και η αυτοεξέταση: Από την ίδια ηλικία, κάθε μήνα ανάμεσα στην 7η και 12η ημέρα της περιόδου, είναι καλό μία γυναίκα να ψηλαφίζει το στήθος της για να γνωρίζει τα χαρακτηριστικά του και να μπορεί να παρατηρήσει μόνη της τυχόν αλλαγές σε αυτό.
Σε ηλικίες κάτω των 35 ετών, ο έλεγχος των μαστών πραγματοποιείται με υπερηχογράφημα. Από τα 35 ως τα 40 πρέπει κάθε γυναίκα πρέπει να πραγματοποιεί τουλάχιστον μία μαστογραφία, τη λεγόμενη και μαστογραφία αναφοράς. Από την ηλικία των 40 ετών, πρέπει να υποβάλλεται τόσο σε μαστογραφία, όσο και σε ψηλάφηση μαστών κάθε χρόνο και κατά περίπτωση σε υπερηχογράφημα.
Όλοι οι τύποι καρκίνου ανιχνεύονται στη μαστογραφία;
Όχι, εξ ου και πρέπει μία γυναίκα να ακολουθεί τις συμβουλές των γιατρών σε σχέση με τον προληπτικό έλεγχο και να πραγματοποιεί κατά περίπτωση ψηλάφηση ή και υπερηχογράφημα.
Ποιοι παράγοντες μπορεί να συμβάλουν στην εμφάνιση καρκίνου του μαστού;
Το κάπνισμα, η έλλειψη άσκησης, η παχυσαρκία, η κατάχρηση αλκοόλ και, σε ένα βαθμό, η κληρονομικότητα, είναι παράγοντες κινδύνου για εκδήλωση καρκίνου του μαστού. Σε περίπτωση ισχυρού οικογενειακού ιστορικού (μητέρα, γιαγιά, αδελφή) υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες εκδήλωσης της νόσου, ωστόσο και πάλι ο κληρονομικός καρκίνος εκδηλώνεται σε ποσοστό κάτω των 10%.
Για τον κληρονομικό καρκίνο του μαστού ευθύνονται δύο μεταλλαγμένα γονίδια, τα BRCA1 & 2, που μπορούν να ελεγχθούν με ειδικές εξετάσεις. Σε περίπτωση που επιβεβαιωθεί η ύπαρξή τους, τότε ο γιατρός προτείνει την καταλληλότερη μέθοδο αντιμετώπισης της κατάστασης.
Ακόμα, όμως, κι αν αποκλειστεί το ενδεχόμενο μετάλλαξης αυτών των γονιδίων, μία γυναίκα πρέπει να συνεχίσει κανονικά τους προληπτικούς ελέγχους.
Ποια είναι τα συμπτώματα του καρκίνου του μαστού;
Στα πρώτα στάδια ο καρκίνος του μαστού δεν εμφανίζει συμπτώματα, εξ ου και είναι ύψιστης σημασίας ο προληπτικός έλεγχος. Αν, ωστόσο, μία γυναίκα ψηλαφήσει κάτι στο στήθος της το οποίο είναι διαφορετικό από όλες τις προηγούμενες φορές, αν δει φλεγμονή σε αυτό ή πρήξιμο στη μασχάλη, τότε πρέπει αμέσως να επισκεφτεί τον γιατρό της.
Ποια είναι τα είδη του καρκίνου του μαστού;
Η νόσος κατατάσσεται πρωτίστως σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Στον ενδοπορικό καρκίνο τα καρκινικά κύτταρα δεν επεκτείνονται έξω από τον μαστό. Στον διηθητικό καρκίνο τα καρκινικά κύτταρα βρίσκονται γύρω από τον μαστό. Κάθε τύπος καρκίνου προσδιορίζεται με κατάταξη σε μία από αυτές τις κατηγορίες, καθώς και με εκτίμηση της επιθετικότητάς του.
Ποιες είναι οι σύγχρονες θεραπείες καρκίνου του μαστού;
Εκτός από τη χειρουργική μέθοδο, που συνεπάγεται αφαίρεση του όγκου, υπάρχουν ακόμα η ακτινοθεραπεία, η χημειοθεραπεία, η ορμονοθεραπεία και η ανοσοθεραπεία, οι οποίες εξελίσσονται διαρκώς, ώστε να έχουν τις λιγότερες δυνατές παρενέργειες και ταυτόχρονα το καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα στο συντομότερο χρονικό διάστημα.
Για να προσδιοριστεί ο βέλτιστος τρόπος αντιμετώπισης κάθε περίπτωσης καρκίνου, απαιτείται η συνεργασία μίας ολόκληρης επιστημονικής ομάδας με σχετικές ειδικότητες, όπως η παθολογοανατομία. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και κάθε άνθρωπος που διαγιγνώσκεται με τη νόσο πρέπει να μπορεί να έχει πρόσβαση στην πληροφορία εκ μέρους των θεραπόντων γιατρών του.
πηγή: marieclaire.gr