Γιατί η γιορτή αυτή είναι κινητή – Καταδικάστηκε σε θάνατο, επειδή δεν αποκήρυξε τη χριστιανική του πίστη
Σήμερα, Δευτέρα του Πάσχα, είναι η εορτή του Αγίου Γεωργίου.
Όπως είναι γνωστό, κάποιες χρονιές ο Άγιος Γεώργιος γιορτάζει στις 23 Απριλίου και άλλα έτη μετατίθεται και γιορτάζεται τη Δευτέρα του Πάσχα, ανάλογα με το πότε «πέφτει» το Πάσχα.
Γιατί η εορτή του Αγίου Γεωργίου είναι κινητή
Οι γιορτές που συμπίπτουν τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή ή τη Μεγάλη Εβδομάδα, όπως για παράδειγμα η εορτή του Αγίου Γεωργίου, μετατίθενται την Κυριακή πριν από αυτές ή την εβδομάδα της Διακαινησίμου, την εβδομάδα δηλαδή μετά την Κυριακή του Πάσχα.
Σημειώνεται ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα η «θεωρία» ότι ο Άγιος Γεώργιος τιμάται μετά το Πάσχα, καθώς τα εκκλησιαστικά τροπάρια του Αγίου Γεωργίου περιέχουν αναστάσιμα λόγια, που δεν είναι δυνατό να τα ψάλουν πριν από την Ανάσταση.
Σύμφωνα με την Εκκλησία, κάθε Κυριακή, είναι ημέρα αναστάσιμη. Απλώς, η ακολουθία του Αγίου Γεωργίου είχε γραφτεί πριν από την αλλαγή του ημερολογίου και τότε η εορτή έπεφτε πάντα μετά το Πάσχα.
Ο βίος του Αγίου Γεωργίου
Ο Άγιος Γεώργιος (280 – 23 Απριλίου 303) ήταν Έλληνας στρατιωτικός του ρωμαϊκού στρατού. Καταγόταν από την Καππαδοκία και υπηρετούσε ως αξιωματικός του στρατού επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Καταδικάστηκε σε θάνατο, επειδή δεν αποκήρυξε τη χριστιανική του πίστη. Αργότερα, αγιοκατατάχθηκε ως χριστιανός μάρτυρας.
Αποκαλούμενος από την Ορθόδοξη Εκκλησία Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος, είναι από τους δημοφιλέστερους Αγίους σε ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο. Η μνήμη του τιμάται στις 23 Απριλίου για τις Εκκλησίες που πηγαίνουν σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, όπου εάν η ημέρα αυτή συμπέσει πριν την Ανάσταση, μετατίθεται τη Δευτέρα της Διακαινησίμου. Ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται Άγιος της Ορθόδοξης, της Καθολικής, της Αγγλικανικής, της Λουθηρανικής και της Αρμενικής Εκκλησίας.
Ο Άγιος Γεώργιος, όπως και στο Βυζάντιο, έγινε ο προστάτης και Τροπαιοφόρος άγιος του Ελληνικού Στρατού, έπειτα από την απελευθέρωση του ελληνικού Γένους. Έτσι, στην εικόνα του δράκου είδαν τον Τούρκο κατακτητή, που σκοτώνεται από τον Άγιο. Η απεικόνισή του αυτή εμφανίζεται στην αγιογραφία από τον 12ο αιώνα και μετά.
