Που μπορεί να επιτρέψει τη δημιουργία άκρως ρεαλιστικών ανθρωποειδών ρομπότ
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο κατάφεραν ένα εντυπωσιακό επίτευγμα στον κλάδο της ρομποτικής, συνδέοντας με επιτυχία ζωντανό δέρμα σε ρομποτικά πρόσωπα, επιτρέποντας στα ρομπότ να αναπαραστήσουν πιο ρεαλιστικά χαμόγελα και άλλες εκφράσεις. Το επίτευγμα αυτό, εμπνευσμένο από τις πολύπλοκες δομές ιστών που υπάρχουν στον άνθρωπο, σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα προς τη δημιουργία ανθρωποειδών ρομπότ με αυτοθεραπευόμενο δέρμα που θα μιμείται πιστά τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά.
Η ομάδα, με επικεφαλής τον καθηγητή Shoji Takeuchi, χρησιμοποίησε μια νέα μέθοδο για να στερεώσει το τεχνητό δέρμα στις ρομποτικές επιφάνειες. Με τη διάνοιξη πολυάριθμων μικροσκοπικών οπών στο ρομπότ και την εφαρμογή ενός gel εμπλουτισμένου με κολλαγόνο, κατάφεραν να μιμηθούν στα ρομπότ τους δεσμούς στερέωσης του ανθρώπινου δέρματος. Αυτή η προσέγγιση επιτρέπει στο δέρμα να κινείται απρόσκοπτα σε συνδυασμό με τα μηχανικά μέρη του ρομπότ, χωρίς να σκίζεται ή να ξεφλουδίζει. Το τεχνητό δέρμα που τοποθέτησαν με επιτυχία οι επιστήμονες στα ρομπότ είναι μάλιστα κατασκευασμένο από ζωντανά κύτταρα και δεν είναι μόνο μαλακό και ρεαλιστικό, αλλά διαθέτει και την ικανότητα να αυτοεπιδιορθώνεται όταν καταστρέφεται!
Οι προηγούμενες προσπάθειες προσάρτησης δέρματος σε ρομπότ αντιμετώπιζαν σοβαρές προκλήσεις, αφού για παράδειγμα η χρήση μίνι γάντζων προκαλούσε ζημιά στο δέρμα κατά τη διάρκεια της κίνησης. Η νέα αυτή τεχνική ξεπερνά αυτά τα προβλήματα, παρέχοντας μια ισχυρή και ευέλικτη μέθοδο προσκόλλησης.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Cell Reports Physical Science, περιγράφει λεπτομερώς πώς αυτή είναι η τεχνική επιτρέπει την αποτελεσματική κάλυψη ακόμη και πολύπλοκων τρισδιάστατων επιφανειών. Οι επιστήμονες αρχικά έκαναν τα πειράματά τους σε ένα φλατ πρόσωπο δύο διαστάσεων, αλλά κατάφεραν να προσαρμόσουν το ζωντανό δέρμα και σε ένα ρομπότ που μοιάζει πολύ περισσότερο με άνθρωπο.
Φυσικά, ενώ η τεχνολογία αυτή υπόσχεται πολλά για το μέλλον της βιοϋβριδικής ρομποτικής, οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι θα χρειαστούν πολλά ακόμη χρόνια δοκιμών προτού γίνει ευρέως διαθέσιμη. Εκτός από τις δυνατότητές της στη ρομποτική πάντως, αυτή η καινοτόμος μέθοδος πρόσδεσης δέρματος μπορούσε να έχει εφαρμογές και στην έρευνα για τη γήρανση του δέρματος, τα καλλυντικά και τις χειρουργικές επεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένης της πλαστικής χειρουργικής, προσφέροντας ένα ευέλικτο εργαλείο για διάφορους επιστημονικούς και ιατρικούς τομείς.
πηγή: unboxholics.com
