Οι τραγικές συνέπειες της αδράνειας του ατμόπλοιου Californian, το οποίο αν και ήταν το πιο κοντινό στον Τιτανικό, κατά τη βύθισή του το βράδυ της 14ης προς 15η Απριλίου του 1912, δεν έσπευσε να βοηθήσει.
Η βύθιση του Τιτανικού έχει γραφτεί στη ναυτική ιστορία και εξακολουθεί να έχει απήχηση στη λαϊκή κουλτούρα χάρη στην ομώνυμη ταινία του 1997. Παραμένει ένα από τα χειρότερα περιστατικά βύθισης σε καιρό ειρήνης στην ιστορία, που κόστισε περίπου 1.500 ζωές, πολλές από τις οποίες χάθηκαν στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού.
Οι λεπτομέρειες είναι λίγο πολύ γνωστές. Γύρω στις 23:40 της 14ης Απριλίου του 1912, μια νύχτα χωρίς φεγγάρι, ο Τιτανικός έπεσε σε παγόβουνο με πλήρη ταχύτητα. Στις 00:00 εκπέμπεται σήμα κινδύνου, ενώ στις 00:20 οι πρώτες σωσίβιες λέμβους φορτώνονται με γυναίκες και παιδιά, ενώ στις 00:25 το επιβατικό Καρπάθια απαντά ότι είναι καθ’ οδόν αλλά απέχει 58 μίλια ή περίπου 4 ώρες. Μέχρι τις 02:20 ο Τιτανικός έχει βυθιστεί κάτω από τα κύματα και στις 04:10 φτάνει το Καρπάθια, βγάζοντας 705 επιζώντες, ενώ περίπου 1.500 άνθρωποι πιστεύεται ότι χάθηκαν στη θάλασσα, αν και οι πηγές διαφωνούν στους αριθμούς.
Το Καρπάθια έκανε ηρωική προσπάθεια να σώσει όσους μπορούσε από τα παγωμένα νερά, μεταφέροντάς τους στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, το Καρπάθια ήταν πολύ μακριά τη στιγμή της βύθισης. Η υποθερμία μπορεί να σκοτώσει σε μόλις 15 λεπτά. Το πλοίο χρειάστηκε περίπου 4 ώρες για να φτάσει στο σημείο, παρά το γεγονός ότι ο καπετάνιος του Άρθουρ Ρόστρον πίεσε το πλοίο στα όριά του και έπλεε στα ίδια επικίνδυνα νερά.
Υπήρχε, ωστόσο, ένα άλλο πλοίο στην περιοχή, με κυβερνήτη τον Λόρδο Στάνλεϊ Λορντ, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως αχρείος για την αδράνειά του. Στις 14 Απριλίου 1912, την ημέρα της σύγκρουσης, ο Λορντ διέταξε το ατμόπλοιο Californian να σταματήσει μέσα στους πάγους, στους οποίους βρέθηκε. Ήταν γύρω στις 22:20.
Έδωσε εντολή στον χειριστή του ασυρμάτου να στείλει ένα συνηθισμένο προειδοποιητικό μήνυμα σχετικά με τα παγόβουνα και αποσύρθηκε στην καμπίνα του. Ο χειριστής ασύρματης σύνδεσης, Σίριλ Έβανς το έκανε και γρήγορα αντιμετώπισε το εξής από τον Τζακ Φίλιπς τον ομόλογό του στον Τιτανικό: “Σώπα! Είμαι απασχολημένος. Τηλεγραφώ στο Cape Race”. Το Cape Race είναι ένας σταθμός αναμετάδοσης, στον οποίο στάλθηκαν μηνύματα για να μεταδοθούν στη Νέα Υόρκη.
Βαριεστημένος, και αναμφίβολα λίγο ενοχλημένος, ο Έβανς πήγε για ύπνο, χωρίς καμία εντολή από τον καπετάνιο του να κάνει διαφορετικά. Και αυτός είχε πέσει για ύπνο, αφού είχε επιστρέψει για λίγο στη γέφυρα. Ήταν γύρω στις 00:00. Μεταξύ 00:30 και 00:45 φάνηκαν δύο φωτοβολίδες στον ουρανό. Ακολούθησαν κι άλλες.
Ο καπετάνιος επικοινώνησε μέσω σωλήνα ομιλίας για αυτές τις φωτοβολίδες στη 01:45, αλλά δεν τους έδωσε σημασία, θεωρόντας ότι επρόκειτο για σήματα επικοινωνίας μεταξύ πλοίων, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή. Στην πραγματικότητα ήταν οι φωτοβολίδες κινδύνου από τον Τιτανικό.
Ο καπετάνιος Λορντ δεν ξύπνησε μέχρι τις 04:30, όταν το ταξίδι τους προς την Αμερική συνεχίστηκε. Ενημερώθηκαν για την καταστροφή και ο καπετάνιος Λορντ πήρε αμέσως το δρόμο προς το σημείο της βύθισης, το οποίο πίστευε ότι ήταν μόλις 19 μίλια μακριά. Έφτασαν στις 08:30. Δεν είναι ξεκάθαρο αν έσωσαν κάποιον.
Η κληρονομιά του καπετάνιου Λορντ
Παρά το γεγονός ότι δεν απαγγέλθηκαν επίσημες κατηγορίες εναντίον του, ο Λροντ απολύθηκε λίγους μήνες αργότερα. Το κοινό στράφηκε εναντίον του και ακόμη και μια επίσημη επανέναρξη της έρευνας το 1992 που δεν βρήκε κανένα νομικό σφάλμα, καταδίκασε τις ενέργειές του. Παρά το γεγονός ότι αυτός και οι απόγονοί του προσπάθησαν να “καθαρίσουν” το όνομά του, φτάνοντας στο σημείο να επιμένουν σε μια θεωρία που εν πολλοίς είχε καταρριφθεί, ότι ένα πλοίο κυνηγιού φώκιας με το όνομα Σαμψών απέτυχε επίσης να βοηθήσει τον Τιτανικό, η ντροπή της αδράνειας εξακολουθεί να τον αμαυρώνει.
Ο καπετάνιος Ρόστρον του Καρπάθια από την άλλη πλευρά, χαιρετίστηκε (και εξακολουθεί να είναι) ως ήρωας στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ, ενώ χρίστηκε ιππότης το 1926.
πηγή: news247.gr
Διαβάστε ακόμη:
Σαν σήμερα: Η 14η Απριλίου στην Iστορία – Ο «Τιτανικός» βυθίζεται
Τα «μυστικά» του Τιτανικού: Ο «Τιτάνας», η πυρκαγιά και οι τέσσερις Έλληνες
