Ο τραγικός θάνατος του Αλέξανδρου Ωνάση: Τα 15 δευτερόλεπτα που έκαναν συντρίμμια την ελληνική δυναστεία
Είναι Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 1973, όταν ο Αλέξανδρος Ωνάσης αφήνει την μόνιμα κλεισμένη στο όνομά του σουίτα στο Χίλτον, για να κατευθυνθεί στο αεροδρόμιο του Ελληνικού.
Εκεί, συναντά το νέο συγκυβερνήτη του Ντόναλντ Μακ Κάστερ, που μαζί με τον παλαιότερο πιλότο Ντόνλορ Μακ Γκρέγκορ, ετοιμάζονται για δοκιμαστική πτήση γνωριμίας, μετά την τελευταία επιθεώρηση στο Piaggio 136 με το οποίο πρόκειται να πετάξουν.
Το αεροπλάνο ξεκινά με μόλις εκατό μίλια την ώρα, και όταν ο πιλότος στρίβει το πηδάλιο αριστερά ώστε να πάρει στροφή πάνω από το Σαρωνικό στο ύψος του Παλαιού Φαλήρου, εκείνο παίρνει απότομη κλίση προς τα δεξιά, χάνει το σημείο στήριξης με το φτερό του να βρίσκει στο έδαφος και σύρεται για 86 μέτρα, μέχρι να ακινητοποιηθεί με ανοιχτές τις μηχανές στις 15.30.
Όλα γίνονται μέσα σε 15 δευτερόλεπτα. Οι δύο ξένοι πιλότοι βρίσκονται ζωντανοί μέσα στα αίματα, ενώ ο Αλέξανδρος Ωνάσης, που δε φορά κράνος, είναι λιπόθυμος χωρίς ορατά σημάδια τραυματισμού.
Ο Αλέξανδρος, μαζί με τον Μακ Κάστερ, μεταφέρεται εσπευσμένα στο ΚΑΤ όπου ήδη έχουν κληθεί όλοι οι γιατροί υπό τον συντονισμό του καθηγητή Χρηστέα.
Οι πρώτες εξετάσεις που γίνονται στις 4.20 είναι απογοητευτικές : βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση, η καρδιά λειτουργεί αλλά ο εγκέφαλος δεν δίνει κανένα σημείο ζωής. Στο χειρουργείο απλά επιβεβαιώνεται το ανεπανόρθωτο της βλάβης και οι γιατροί περιμένουν εντολές από τους γονείς…
Ο Ωνάσης ταξιδεύει όλη τη νύχτα από τη Νέα Υόρκη μαζί με τη Τζάκυ, και φτάνει στην Αθήνα στις 11.15 της επόμενης ημέρας, για να συναντήσει την κορύφωση της τραγωδίας. Ήδη εκεί βρίσκονται η πρώην σύζυγος και μητέρα του Αλέξανδρου Τίνα Νιάρχου, η κόρη του Χριστίνα, οι αδελφές του Άρτεμις Γαρουφαλίδη, Καλλιρόη Πατρονικόλα και Μερόπη Κονιαλίδη, και η σύντροφος του Αλέξανδρου Φιόνα Φον Τίσσεν.
Οι γιατροί τον ενημερώνουν ότι η καρδιά του παιδιού του κτυπάει μόνο με μηχανική υποστήριξη, ενώ ο εγκέφαλος του έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Ελπίδα καμία.
Την ίδια άποψη έχει και ο αμερικάνος νευροχειρούργος Πόκιν :«Με λύπην μου, είμαι υποχρεωμένος να συστήσω άμεση διακοπή της θεραπείας του ασθενούς, δια να επέλθει ταχύτερα το αναπόφευκτον».
Στις 12.40 οι γιατροί αποσύρονται και ο Ωνάσης βρίσκεται μπροστά στη τραγική μοίρα ν’ αποφασίσει ο ίδιος για τον τυπικό θάνατο του μοναχογιού του.
Στις 7 το απόγευμα δίνει εντολή αποσύνδεσης του μηχανήματος που κρατά ζωντανή την καρδιά του Αλέξανδρου, μονολογώντας :«Δεν μπορώ να καταλάβω πως μέσα σε λίγες ώρες έγινα ο φτωχότερος άνθρωπος στον κόσμο».
Την επόμενη ημέρα η σορός του Αλέξανδρου μεταφέρεται στο Α Νεκροταφείο κι από εκεί στη τελευταία του κατοικία στο Σκορπιό, οπού οι φήμες λένε ότι παραμένει άταφος για 20 ημέρες, με τον πατέρα του να κάθεται δίπλα στο φέρετρο και να του μιλά πίνοντας ούζο.
Αλέξανδρος Ωνάσης 1948 – 1973
Πηγή: eleftherostypos.gr
